ბეჭედი ჩემთვის არის ყველაზე ნათელი აზრის გაგრძელება თითებზე, სამკაული მკლავზე-კი რაღაცის შექმნაა ჩემთვის ,სამკაული ყელზე- დასრულებაა რაღაცის, ხოლო საყურე კი უბრალოდ გალამაზებაა- ვხმარობ სახალისოდ .ბეჭედი არის სამყაროს და ჩემი მეს მისტიკური დაღი ჩემ გრძელ თითებზე და ამიტომ მე არ შემიძლია ყველანაირი ბეჭდის თამამად ტარება: ის უნდა იყოს ისევე ახლო ჩემთან- როგორც სულის მეგობარი, და გულის მესაიდუმლე. ბეჭედი უნდა მაკვდებოდეს თითზეც და სულზეც,ის რომ ვატარო. თუ ტარების დროს ლამაზი ბეჭედი ვერ ვიგუე,ის დროა დავემშვიდობო მას..
ამიტომაცაა, რომ ყველა ჩემ საყვარელ ბეჭედს აქვს თავის ისტორია: თავის ტარების დასაწყისი და დასასრული...
ვოცნებობ : ადამიანმა მაჩუქოს ისეთი ბეჭედი,რომელსაც არასოდეს მოვიხსნი და რომელიც იქნება მისი და ჩემი გაგრძელება ამ ჩემ თითებზე. საუბარი აქ არაა საქორწინო ბეჭედზე, მაგრამ რაღაც ძალიან მსგავს ნივთზე, რომელსაც არასოდეს მოვიხსნიდი.
ერთხელ ერთმა ბიჭმა მაჩუქა ძვირფასი ბეჭედი: მისი ჩემდამი სიმპატიის ნიშნად ალბათ. მე ეს ძვირფასი ნივთი მალევე დავაგირავე და დავახურდავე:რადგან არც ბიჭი იყო ჩემთვის ძვირფასი და არცვერც მისი ნაჩუქარი ნივთიც ვერ შევიყვარე...ეს მაგალითი იმიტომ მოვიყვანე,რომ ხაზი მინდა გავუსვა იმას ,თუ რას წარმოადგენს ბეჭედი ჩემთვის. რაც გინდა ძვირფასი იყოს უნდა მიყვარდეს:თუ არადა მასთან განშორება გარანტირებული მაქ.
No comments:
Post a Comment